Rouwadvertentie voor biologische koeien

Onschuldige slachtoffers

Wakker Dier sprak met Leyntje Melse, één van de getroffen biologische boerinnen: “Het is alsof ik 90 rij op de snelweg, mijn buurman rijdt 140, maar ik krijg de boete van de overheid”. Ze heeft samen met Evert en zoon Tim een biologisch-dynamische melkveehouderij. Voor Leyntje komt dit beleid extra hard aan. Haar koeien hebben een naam, ze lopen ’s zomers in een natuurgebied, houden hun hoorns en de kalfjes lopen bij de koe. Een paar jaar geleden heeft ze flink geïnvesteerd in een nieuwe, diervriendelijkere stal. Om dit te bekostigen heeft ze een paar extra koeien erbij genomen en is ze de helft minder schapen gaan houden. Anders zou ze te veel dieren hebben in het natuurgebied. Van haar 78 koeien moet ze er nu 21 naar de slacht brengen. Het is nog maar de vraag of dit niet de nekslag wordt voor haar boerderij.

Het verhaal van Leyntje is tekenend voor biologische boeren en koeien die onterecht en hard worden getroffen door dit overheidsbeleid.

Inkrimpen zodat gangbaar meer kan vervuilen

Tot 1 april 2015 werd de Nederlandse melksector in bedwang gehouden door de melkquota. Bij het afschaffen van deze quota kwam er vanuit de overheid geen vervangende milieumaatregel waardoor de melksector enorm kon uitbreiden. Dit leidde tot een mest- en fosfaatoverschot en een waarschuwing vanuit Brussel. Europa dreigt met intrekking van de ‘derogatie’: een uitzonderingsregel waardoor gangbare boeren meer mest mogen gebruiken op hun land. Om de derogatie te behouden, besloot de Nederlandse overheid dat de melkveesector zo’n 150-200 duizend dieren extra moet slachten om de mestproductie weer op een acceptabel niveau te krijgen.

Biologische boeren moeten inleveren

Eén van de maatregelen van de overheid is dat álle boeren terug moeten naar het aantal koeien dat ze hadden in juli 2015. In totaal gaat dit om 60.000 koeien. Ook grondgebonden, kleinschalige en biologische boeren die geen gebruik willen en kunnen maken van de derogatie, omdat ze toch al minder mest produceren per hectare grond. Ze zijn namelijk gebonden aan strengere milieuregels. Toch heeft de overheid besloten dat de biologische sector moet meebetalen aan het terugdringen van het mestoverschot. Ze betalen met het leven van 6.000 biologische melkkoeien. Voor een deel van de biologische boeren betekent dit het einde van hun bedrijf.

Zo kan het ook

Het kan ook anders. Vorig jaar november werd het plan “Grondgebonden Melkveehouderij” gepubliceerd door een coalitie van diverse boeren-, natuur-, milieu- en zuivelorganisaties. Dit voorstel zorgt ook voor de benodigde afname van fosfaat, maar op een manier waardoor binnen vijf jaar alle melkveebedrijven grondgebonden zijn. Dat betekent dat ze allemaal genoeg grond hebben om koeien te weiden en alle mest zelf te gebruiken. Van een mestoverschot is er dan geen sprake meer. Dit gebeurt nu al op biologische en grondgebonden melkveebedrijven. Zo had de overheid een slag kunnen maken naar een duurzame veehouderij, maar helaas beschermt de overheid liever de industrie dan de koe.