konijnen
een konijn in de wrede, keiharde vee-industrie
Konijnen vertroeteld? Niet in de vee-industrie. Ze krijgen weinig te knagen en geen buitenlucht. Ook hebben de konijnen nauwelijks ruimte. Een barbaarse bedoening.
De ergste misstanden
- Een op de zes konijnen overlijdt vroegtijdig.
- De konijnen krijgen weinig ruimte en geen buitenlucht.
- Door gebrek aan afleiding treedt afwijkend gedrag op.
- Pijnlijke poten door draadgazen kooitjes.
Het leven van een konijn
In Nederland leven sinds kort de meeste konijnen in zogenaamde ‘welzijnskooien’: kooien van draadgaas waar de dieren rechtop kunnen zitten, maar waar geen ruimte is om te huppelen. In de Nederlandse supermarkt en horeca wordt ook konijn verkocht uit traditionele kooien in Frankrijk, Hongarije of zelfs China.
- 321.000
konijnen leven jaarlijks in Nederland in 30 bedrijven
- 1 op de 6
konijnen haalt de slachtleeftijd niet, door ziekte en stress
- 753.000
konijnen werden in 2020 levend geëxporteerd. Voornamelijk naar slachterijen in België.
sluit je aan
Meld je aan voor onze e-mailnieuwsbrief met nieuws, acties, successen en tips.
Het leven in de 'welzijnskooi'
Een konijntje wordt geboren in een kleine, kale, draadgazen kooi. Er zijn geen geschikte nestmaterialen. Door stress, frustratie en ontstekingen aan de darmen of luchtwegen gaat twintig procent van de konijntjes al jong dood.
De konijntjes blijven 4 tot 5 weken bij hun moeder. Vervolgens worden ze verplaatst naar een andere draadgazen kooi, waar ze ruim een A4-tje leefruimte (14-17 dieren per m2) hebben. Er is geen ruimte om te huppelen of rennen. Na tien tot twaalf weken wordt hij geslacht, op een gewicht van 2,6 kg. Veel konijntjes halen de slachtleeftijd niet maar sterven voortijdig.
De konijnenmoeder wordt een voedster genoemd. Zij wordt voor het eerst bevrucht als ze vijftien weken oud is. Meestal gebeurt dit kunstmatig. Na ongeveer een maand krijgt ze een nestje van gemiddeld negen jongen. Tien tot twaalf dagen later wordt ze weer zwanger gemaakt. Zo krijgt ze zeven nestjes per jaar.
Gedurende haar hele leven zit het moederkonijn in een draadgazen kooi. Ze kan niet voldoende bewegen en heeft last van ontstekingen aan haar tere voetzolen. Daarnaast krijgen veel moeders last van buik- en melkklierontstekingen. Door stress, de vele nestjes en de gezondheidsproblemen zijn de voedsters snel ‘op’ en worden ze afgevoerd naar de slacht.
De vaders worden in vergelijkbare omstandigheden gehouden als de moeders. Doordat de meeste bedrijven het liefst willen dat alle vrouwtje tegelijk zwanger zijn, wordt er veel gebruik gemaakt van kunstmatige inseminatie. Daarom zijn er steeds minder rammen (mannelijke konijnen) nodig.
Wat wil Wakker Dier verbeteren?
- Geen kooien meer.
- Groepshuisvesting voor alle konijnen.
- Een uitloop naar buiten.
- Meer ruimte en strooisel.
- Minder nestjes per jaar.
De sterfte van konijnen is hoger dan van andere dieren in de veehouderij: een op de zes haalt de slachtleeftijd niet. Dit komt voornamelijk door ziektes en stress. Veel konijnen hebben problemen met spijsvertering, ademhaling, reproductie en beschadiging door hun huisvesting. Ze zijn chronisch verveeld, omdat ze niet kunnen huppelen en knagen. Daardoor vertonen ze veel afwijkend gedrag, zoals rondjes draaien, kopschudden, haarplukken en gaasknagen.
Ondanks jaren van selectie en fokken, is het natuurlijke gedrag van deze konijnen nog steeds gelijk aan het gedrag van wilde konijnen. Door de kleine (individuele) hokken kunnen zij dit gedrag echter niet uitoefenen. Dit levert veel frustratie en stress op.
Er is geen konijnenslachterij in Nederland. Alle konijnen gaan levend op transport naar België of Frankrijk. Deze transporten kunnen lang duren, omdat een vrachtwagen langs meerdere bedrijven gaat. In het slachthuis worden ze verdoofd door elektrocutie. Vervolgens wordt de hals doorgesneden.
